• RV– miejsce zbiórki (spotkania) ustalane na wypadek rozproszenia oddziału lub jako punkt docelowy np. koncentracji
• ARV– alarmowe miejsce zbiórki podawane doraźnie np. wycofania spod ognia lub zasadzki.
• MRV – miejsce ewakuacji medycznej.
• SPO – Standardowe Procedury Operacyjne (ustalone normy zachowania i postępowania w różnego rodzaju występujących sytuacjach bojowych)

Rozpoznanie – zdobywanie wiadomości o nieprzyjacielu i terenie niezbędnych do prowadzenia walki. Wiadomości zdobywa się przez obserwację ,podsłuchiwanie, walkę, studiowanie dokumentów, przesłuchiwanie jeńców i ludności cywilnej. Zbieranie danych rozpoznawczych należy do podstawowych obowiązków każdego strzelca i dowódcy.

Obserwacja– jeden ze sposobów prowadzenia rozpoznania. Organizuje ją dowódca patrolu poprzez wyznaczenie obserwatorów odpowiedzialnych za poszczególne kierunki (sektory) obserwacji lub dowódca posterunku obserwacyjnego. Obserwatorom podaje się kierunek obserwacji, sposób meldowania oraz miejsca na które należy zwracać szczególną uwagę.

Szperacze/scouts – wyznaczeni przez dowódcę patrolu do skontrolowania rejonów szczególnie niebezpiecznych – tam gdzie nie wystarcza prowadzenie rozpoznania za pomocą obserwacji. Szperacze działają parami. Jeden z nich jest starszym szperaczem do którego obowiązków należy: kierowanie działaniami szperacza i jego osłona w przypadku zagrożenia oraz utrzymywanie łączności z dowódcą elementu rozpoznawczego ( w przypadku poruszania się w szyku patrolowym, liczba szperaczy jest zależna od zaistniałej sytuacji, zazwyczaj wystarczy jeden).

Maskowanie – zespół przedsięwzięć mających na celu ukrycie wojsk, sprzętu bojowego, obiektów fortyfikacyjnych i tyłowych przy użyciu środków etatowych (sprzęt maskujący) i podręcznych przy zastosowaniu różnych technik maskowniczych. Maskowanie we współczesnych działaniach bojowych odgrywa bardzo ważną rolę z uwagi na dużą różnorodność i doskonałe stosowanie środków rozpoznawczych, w związku z tym musi być prowadzone samorzutnie i stale w każdej sytuacji taktycznej, aby utrudnić lub uniemożliwić nieprzyjacielowi prowadzenie skutecznego rozpoznania.

Łącznik – strzelec ze składu elementu rozpoznawczego wyznaczony przez dowódcę w celu nawiązania bezpośredniej łączności z przełożonym lub pododdziałem wojsk własnych lub przekazania meldunku. Łącznika (łączników) wysyła się gdy zawiodły inne środki techniczne służące do nawiązania łączności.

Element rozpoznawczy – pododdział rozpoznawczy wykonujący zadanie rozpoznawcze

Kierunek działania – obiekt lub teren który należy rozpoznać

Sytuacja taktyczna – wiadomości o nieprzyjacielu i wojskach własnych w rejonie wykonywanego zadania

Termin– godzina gotowości do wykonania zadania, godzina rozpoczęcia zadania, czas wykonania zadania

Łączność – czasy i sposoby przekazania zdobytych wiadomości – ewentualne kody i kryptonimy, hasła i sygnały rozpoznawcze

Sposób działania po wykonaniu zadania – określa jak, gdzie i kiedy dołączyć do oddziału

Dowódca – dowodzi elementem rozpoznawczym. Do jego zadań należy: przestudiowanie według mapy terenu przyszłego zadania, wybranie drogi marszu jeśli nie została określona, przemyślenie i opracowanie planu działania, przygotowanie wyposażenia osobistego: lornetka, blok meldunkowy, busola, mapa

Zastępca – zastępuje dowódcę elementu rozpoznawczego. Sprawdza broń i amunicję, dopilnowuje prawidłowego maskowania, dokonuje zabezpieczenia logistycznego: żywność, woda, zabezpieczenie medyczne i inne środki techniczne potrzebne do wykonania zadania

Radiooperator – osoba odpowiedzialna za sprawdzenie sprzętu łączności, zapoznanie się z kryptonimami, kodami i czasami nawiązywania łączności

Szyki marszowe i patrolowe:

• rząd – (szereg)- teren trudno dostępny, leśny, wąskie ścieżki, gęste krzaki
• szachownica – (dwuszereg)- szerokie drogi- place, ulice miejskie
• tyraliera – wykonanie ataku, otwarcie ognia, przeszukania terenu
• diament – (gwiazda, rój)- teren otwarty, łatwo dostępny z małą ilością przeszkód terenowych
• klin – (sierżant – odwrócone V) teren otwarty, mała ilość przeszkód terenowych

Podczas działań zwiadowcy mogą korzystać z różnych form zakodowania wiadomości radiowej. Jednej z nich jest typowo NATO-wski: SPOTREP lub RECONREP.

SPOTREP to połączenie dwóch słów z j. ang. : spotted (zauważony) – report (raport) zwany czasem od pierwszych liter: SALUTE

Aby wszystko było w miarę przejrzyste należy przedstawić owy format.:

S (SIZE) – liczebność oddziału nieprzyjaciela.
A(ACTIVITY) – czynność jaką aktualnie wykonuje nieprzyjaciel.
L (LOCATION) – miejsce, w którym zaobserwowano wroga (tutaj się także wykorzystuje kodowanie współrzędnych)
U (UNIFORMS) – rodzaj umundurowania, znaki szczególne wyglądu nieprzyjaciela
T (TIME) – czas w którym zauważono wroga
E (EQUIPMENT) – sprzęt jakim dysponuje nieprzyjaciel

Przykładowy raport sytuacyjny może wyglądać tak:

• Bravo tu Alfa, zgłoś się, odbiór.
• Alfa tu Bravo, zgłaszam się, odbiór.
• Bravo, Alfa gotowa do przekazania meldunku SPOTREP, odbiór.
• Alfa tu Bravo, melduj, odbiór.
• Bravo tu Alfa, przekazuję meldunek. Pięciu ludzi, jeden pojazd. Naprawiają pojazd, dwie osoby patrolują. Foxtrot Juliet trzydzieści dwa, Foxtrot Juliet trzydzieści dwa. Amerykanie, piechota. Dziewiąta piętnaście. Jedna wyrzutnia LAW, jeden Humvee z KMem. Jak mnie zrozumiałeś, odbiór.
• Alfa tu Bravo, meldunek przyjęty i zrozumiały, odbiór.
• Bravo tu Alfa, bez odbioru.

RECONREP to połączenie dwóch słów z j. ang. : reconnaissance (rozpoznanie) – report (raport)

W przypadku ataku na nieprzyjaciela może przydać się meldunek radiowy w formacie RECONREP.

W – warunki pogodowe (obecne lub np. informacja o nadciągającej burzy)
T – typ terenu ( las, polana, wieś, miasto, itd.)
P – przeszkody terenowe (płoty, druty, ruiny, skały, itd.)
Z – zabudowania (ilość budynków, przyda się także rozmieszczenie drzwi lub okien)
A – aktywność wroga/cywili (informacja czy teren kontroluje wróg/cywile)

Przykładowy raport sytuacyjny może wyglądać tak:

• Bravo tu Alfa, zgłoś się, odbiór.
• Alfa tu Bravo, zgłaszam się, odbiór.
• Bravo, Alfa gotowa do przekazania meldunku RECONREP, odbiór.
• Alfa tu Bravo, melduj, odbiór.
• Bravo tu Alfa, przekazuję meldunek.Pogodnie, liczne przejaśnienia. Las iglasty, młodniki. Siatki leśne, liczne pnie. Brak zabudowań. Patroluje 8 osobowy oddział, brak cywili. Jak mnie zrozumiałeś, odbiór.
• Alfa tu Bravo, meldunek przyjęty i zrozumiały, odbiór.
• Bravo tu Alfa, bez odbioru.

/w związku z omawianym tematem warto zapoznać się również z: http://kojs2200.interq.pl/viewtopic.php?f=27&t=315/

prowadząc rozmowę trzeba cały czas pamiętać iż npl słucha !/nawet teraz podczas pokoju vide: system anten u naszych wschodnich sąsiadów/ poza tym cywilnych częstotliwości słucha PIR, Policja i Wojsko więc gdy podaje się dane to muszą być zakodowane ! – gdyż takiej rozmowy nie słucha tylko ECHELEON ale mnóstwo innych “słuchaczy”.. :

DODATKOWE WSKAZÓWKI

Zwiadowca powinien unikać dzieciaków i psów
Coś co najczęściej zdradza nas w czasie działania to dzieciaki. Często widzą przejeżdżające ciężarówki lub lądujące śmigło i szukają co, gdzie i jak i często można się na nie natknąć a człowiek zawsze ma skrupuły zabić dzieciaka. ( Patrz nawet przykład patrol BRAWO TWO ZERO których wydał pastuszek. )

Organizując PO dobrze jest wybrać miejsce zacienione z dala od ludzi.
Na płaskim terenie należy wpierw zorientować się w ukształtowaniu terenu rodzaj poszycia (piach trawy,mech itp.) następnie spróbować wśród najmniej charakterystycznego terenu się wkomponować w tło z uwzględnieniem również zakrycia z góry gdyż przeciwnik może wykorzystać bezzałogowe aparaty rozpoznawcze do sprawdzenia terenu przed przejazdem własnych sił. np w terenie piaszczystym można siatkę maskującą upaprać w jakimś płynie i przeczołgać przez piach będzie łudząco przypominać warstwę piachu. Jednakże należy pamiętać iż pod tą tymczasową zasłoną nie trzymać nic co odbija promienie słoneczne typu menachy itp. ważne jest również zasłonięcie przed słońcem przyrządów obserwacyjnych na lornetki można nasunąć papierowe tuleje podobnie na celowniki optyczne tak aby nie odbijały promieni słonecznych. jeśli chodzi o żarcie zapomnieć o jakimkolwiek ciepłym posiłku gdyż zapachy daleko się niosą podobnie jak smród tytoniu nie wspominając już o odległości z jakiej widać żarzący się papieros. jeśli chodzi o zmiany na PO w terenie otwartym należy je dokonywać tylko po zapadnięciu zmroku z zwróceniem szczególnej uwagi na bezpilotowe środki rozpoznawcze posiadają kamery nokto i termo wizyjne jak również wojska rozpoznawcze przeciwnika również mogą posiadać takie środki np. nasi snajperzy posiadają wzmacniacz obrazu (rodzaj noktowizji) gdzie na 1000m widzimy ruch drzew w połączeniu z celownikiem optycznym dają zabójcza przewagę. Po zatem w obecnej chwili większość pojazdów posiada noktowizory na stanie a nawet termowizję ( np. rosomak).

Najczęstszym sposobem dyżuru na PO jest: 3 osoby na PO a reszta na ubezpieczeniu czy nawet na spaniu.

Najlepsze miejsce na PO jest wtedy gdy inni brzydziliby się tam wejść lub nie spodziewali się tam człowieka. Kupa gnoju, śmietnik.
W Bośni (najsłynniejszy przykład PO który jest najlepszym przykładem sztuki i poświęcenia) zwiadowca zrobił PO w bebechach zdechłej krowy! siedział tam 5 dni donosząc o celach.

1. ISTOTNE WSKAZÓWKI : możliwość wejścia/wyjścia (ile dróg, jaka osłona);
2. odpowiednia wielkość, dla 4-8 osób + wyposażenia i żarcia;
3. widoczność celu;
4. osłona przed warunkami atmosferycznymi;
5. jeżeli punktów jest więcej, takie rozmieszczenie, żeby mogły się wesprzeć ogniem w razie wykrycia;
6. unikać nieporośniętych zboczy i szczytów;
7. wybrać miejsce, które przez cały dzień pozostaje zacienione;
8. możliwość ukrycia anteny (z zależności od używanej fali stosujemy różne anteny, łatwiej ukryć stalowa line rozwieszona przy pniu, niż wystający z krzaków 2 metrowy teleskop);
9. wybrać miejsce w które nikt nie chodzi jeżeli nie musi (blisko śmierdzącego rowu melioracyjnego, albo jakieś geste krzaki najlepiej z kolcami, byle nie być oświetlonym);
10. miejsce z dala od zabudowań, żeby żaden kundel się mną nie zainteresował;
11.  z dala od mostów, dworców, stacji transformatorowych, rur przesyłowych etc. (no chyba ze to akurat jest celem naszej obserwacji);