Każdy patrol ma na celu konkretne zadanie.

• W większości wypadków patrol musi zlokalizować na wyznaczonym terenie konkretny obiekt lub przeciwnika którego dokładna pozycja nie jest znana. Patrol działa w sektorze terenu przydzielonym przez sztab, poza którym nie może się samowolnie poruszać. W zależności od sytuacji taktycznej, pierwszym krokiem jest wyznaczenie miejsca na bazę patrolową. Jest to punk położony optymalnie w stosunku do wyznaczonego sektora odpowiedzialności. Po założeniu bazy, wyruszają z niej w teren patrole mające na celu zlokalizowanie przeciwnika. Jeżeli baza została założona w sile plutonu, jedna drużyna jest odpowiedzialna za jej bezpieczeństwo, druga odpoczywa i jest gotowa do udzielenia wsparcia, a trzecia drużyna jest w terenie i wykonuje zadania.

Istnieje kilka metod szukania przeciwnika w terenie.

• • Wachlarz

Wachlarz jest prostą i efektywną metodą. Z centralnie położonej bazy wyrusza patrol poruszający się w prostej linii na dystansie 2 do 3 km. Potem patrol skręca pod kątem prostym, patroluje przez 500m-1000m i wyznacza azymut powrotny do bazy. Jeżeli pierwszy patrol wyruszył na godz. 12, to drugi wyrusza na godz. 6 itd. jak na załączonym schemacie. Zaletą tej metody jest łatwość nawigacji oraz systematyczność. Metoda ta sprawdza się najlepiej w terenie relatywnie płaskim. Jest to dobry sposób na sprawdzanie gęstego zamkniętego terenu gdzie nawigacja jest ograniczona.

• • Pudełko

Metoda „pudełkowa” pozwala na bardzo dokładne przeszukanie terenu i jest idealna do odnajdywania niewielkich celów punktowych. Wymaga dyscypliny podczas nawigacji. Kontrola patrolu jest stosunkowo prosta. Przykładowo patrol wyrusza na północ z bazy i patroluje na dystansie 300m. Potem skręca na zachód i patroluje kolejne 1000. Potem na północ 200m i ponownie na wschód 2000m. Proces powtarza się a dystans patrolowania „w pionie” (na północ) zależy od frontu formacji patrolowej oraz rozmiarów szukanego celu. Schemat tej metody został zamieszczony na rysunku obok.

• • Dominacja szczytów

Poszukiwane cele często znajdują się w okolicy kluczowych punktów terenowych takich jak szczyty lub wzniesienia. Wyższy teren oferuje z reguły dobre pola obserwacyjne oraz możliwość uzyskania korzystnych warunków łączności radiowej. Z tych powodów jest często wykorzystywany przez przeciwnika. Dominacja szczytów polega na takim wytyczeniu trasy patrolu aby przebiegała ona przez wszystkie główne wzniesienia w okolicy. Trasę patrolu najlepiej wyznaczyć zaczynając od najwyższego punktu w terenie. Wtedy patrol będzie odbywał się „z górki” a największy wysiłek zostanie poniesiony na początku patrolu kiedy żołnierze są najbardziej wypoczęci.

Formacje Patrolowe

strzała

szyk otwarty

kolumna

Od samego czytania tych technik się nie nauczysz !
Dotyczy to wszystkich technik taktycznych opisanych w dziale taktyki..