Organizacja rozmieszczenia pododdziałów (wg. standardów NATO)

Przed zajęciem przez pododdziały wyznaczonego rejonu organizuje się rozpoznanie go. Do grupy rekonesansowej wysyłanej z oddziału (brygady, pułku) włącza się jednego z oficerów z dowództwa batalionu, jednego oficera (chorążego lub podoficera) z każdej kompanii oraz z innych pododdziałów przydzielonych. Grupa rekonesansowa rozpoznaje rejon, określa miejsca rozmieszczenia pododdziałów (SDO), środków wzmocnienia, drogi dojazdu, ustala ilość źródeł wody, stan sanitarno-epidemiologiczny, udokładnia rubieże i pasy ubezpieczeń, rubieże rozwinięcia do odparcia niespodziewanego napadu przeciwnika oraz oznacza przeszkody terenowe, wykryte pola minowe i skażone odcinki terenu. Ponadto ustala ilość istniejących ukryć dla pododdziałów (wozów bojowych, pojazdów), organizuje służbę porządkowo-ochronną.

Stawiając zadania dotyczące zajęcia rejonu, dowódca batalionu (kompanii) określa:

• dla pododdziałów (środków) organicznych i przydzielonych
• główne i zapasowe rejony rozmieszczenia, sposób ich zajmowania i rozbudowy inżynieryjnej;
• dla ubezpieczeń i służb – ich skład, pozycje ubezpieczeń (drogi marszu patroli, miejsca pełnienia służb), zadania i czas (początek) ich zajęcia (działania),
• sposób otwarcia i prowadzenia ognia, utrzymania łączności, składania meldunków, przepuszczania przez linię ubezpieczeń, zmiany ubezpieczeń, hasło i odzew;
• dla pododdziału przeciwlotniczego (dyżurnego) – skład, zadania, czas gotowości, rejon rozmieszczenia i sygnały.

Rozkaz bojowy do rozmieszczenia w terenie

Dowódca plutonu wydaje zazwyczaj dla wszystkich żołnierzy plutonu, podaje w nim:
– w punkcie piątym – zadania drużyn, miejsca ich rozmieszczenia, miejsca budowy szczelin (schronów dla żołnierzy i ukryć na sprzęt bojowy),
sposób prowadzenia obserwacji przeciwnika naziemnego i powietrznego, a także sygnałów podawanych przez dowódcę kompanii, sposób działania drużyn podczas odpierania napadu przeciwnika.

Dowódca drużyny po otrzymaniu zadania podaje podwładnym sposób i czas wykonania ukrycia dla żołnierzy oraz okopu dla wozu bojowego, wyznacza obserwatora, omawia sposób działania drużyny w przypadku ataku przeciwnika i działania na sygnały alarmowe.

Podczas organizacji rozmieszczenia pododdziałów w terenie przewiduje się zawsze przedsięwzięcia związane z odparciem niespodziewanego ataku przeciwnika.
W tym celu pododdziałom wskazuje się rubieże ogniowe (a dla baterii moździerzy i artylerii przydzielonej – stanowiska ogniowe), określa się sposób ich przygotowania i drogi wyjścia na nie, możliwy manewr ogniem i pododdziałami.
Pododdziały w rejonach rozmieszczenia organizują (mogą stanowić element) ubezpieczenia postoju – czatę (oddział czat). Oprócz ubezpieczenia postoju na zewnątrz i wewnątrz rejonu rozmieszczenia pododdziały ubezpieczają się elementami ubezpieczenia bezpośredniego, takimi jak:

a) na zewnątrz rejonu rozmieszczenia:

• placówki;
• patrole piesze;
• wozy patrolowe;
• czujki lub podsłuchy.

b) wewnątrz rejonu rozmieszczenia:

• dyżurne środki ogniowe;
• dyżurne wozy bojowe;
• posterunki ochronno-obronne;
• wartownicy przy wozach bojowych (pojazdach);
• dyżurną służbę ochronno-obronną pododdziałów.

Ubezpieczenia postoju i bezpośrednie na zewnątrz rejonu rozmieszczenia powinny przechwycić wszystkie główne drogi i podejścia do ubezpieczonego rejonu. Ilość i skład pododdziałów ubezpieczenia zależy od: odległości od przeciwnika, ważności ubezpieczanego kierunku, czasu potrzebnego na rozwinięcie ubezpieczanych pododdziałów, właściwości terenu i warunków obserwacji. W każdym wypadku ilość pododdziałów (żołnierzy) przeznaczona na ubezpieczenie nie powinna przekroczyć jednej trzeciej sił i środków.
W rejonach rozmieszczenia oprócz elementów ubezpieczenia postoju i bezpośredniego mogą być wyznaczane pododdziały dyżurne, które pozostają w stałej gotowości do niszczenia grup dywersyjno-rozpoznawczych przeciwnika, gaszenia pożarów oraz wykonywania innych dodatkowych zadań bojowych.

Działanie pododdziałów w rejonach rozmieszczenia

Wyznaczone rejony rozmieszczenia pododdziały zajmują w miarę podchodzenia, bez zatrzymywania kolumn na drogach marszu. Pododdziały schodzą z dróg marszu i rozmieszczają się w sposób rozśrodkowany, w pewnym oddaleniu od dróg marszu, w odległościach i odstępach zapewniających bezpieczeństwo i zmniejszających straty w wypadku uderzeń środków napadu powietrznego przeciwnika. Rozmieszczenie i ustawienie wozów bojowych i środków transportowych powinno stwarzać dogodne warunki do szybkiego sformowania kolumn marszowych i płynnego rozpoczęcia marszu.
Pododdziały artylerii rozmieszcza się w rejonach dogodnych do prowadzenia ognia.
Pododdziały przeciwlotnicze rozmieszcza się tak, aby wspólnie ze środkami przełożonego i sąsiadów tworzyły system ognia przeciwlotniczego na podejściach do rejonu i nad nim, a także do bezpośredniej osłony najważniejszych obiektów. Do zwalczania nisko lecących celów powietrznych wyznacza się środki dyżurne we wszystkich pododdziałach.
Pododdziały zabezpieczenia logistycznego rozmieszcza się w pobliżu dróg dowozu i ewakuacji.

Po przybyciu do rejonu rozmieszczenia ogranicza się ruch, ustala ścisłe przestrzeganie zasad maskowania, organizuje obserwację przeciwnika powietrznego, rozpoznanie skażeń i zakażeń oraz ubezpieczenie.
W rejonie rozmieszczenia pododdziału, w zależności od infrastruktury terenu i przewidywanego czasu pobytu oraz stopnia zagrożenia uderzeniami przeciwnika naziemnego i powietrznego, jak również pory roku wykonuje się rozbudowę fortyfikacyjną. Rozbudowę fortyfikacyjną rejonów rozpoczyna się od wykonania szczelin dla żołnierzy w pobliżu wozów bojowych i środków transportowych. Następnie przystępuje się do przykrycia szczelin, wykonania schronów typu lekkiego dla stanów osobowych oraz ukryć dla sprzętu wojskowego (środków materiałowych). Ponadto przygotowuje się stanowiska ogniowe dla środków przeciwlotniczych, dyżurnych środków ogniowych i ubezpieczeń. Maskuje się miejsca rozmieszczenia pododdziałów, sprzętu bojowego, stanowiska ubezpieczeń, dyżurnych środków ogniowych, a ślady pojazdów zaciera się. W rejonach rozmieszczenia i na podejściach do nich przygotowuje się drogi wyjścia i manewru.

Zmian rejonu rozmieszczenia dokonuje się według wytycznych i na rozkaz dowódcy oddziału, w przypadku niespodziewanego użycia środków trujących (zapalających) o zmianie rejonu decyduje dowódca batalionu.
W rejonach rozmieszczenia przeprowadza się kontrolę stanu technicznego sprzętu (pojazdów) i uzbrojenia, uzupełnia środków materiałowych, wydaje gorący posiłek żołnierzom oraz organizuje się ich odpoczynek. W razie potrzeby dokonuje się przeglądu technicznego (obsługi technicznej) i ewentualnych napraw.

Łączność w pododdziałach organizuje się za pomocą środków przewodowych i ruchomych, a sygnały powiadamiania dubluje za pomocą środków sygnalizacji dźwiękowej. W łączności radiowej wyznacza się tylko dyżurne środki radiowe, przeznaczone wyłącznie do odbierania sygnałów.
– Na sygnał powiadamiający o przeciwniku powietrznym pododdział dyżurny przygotowuje się do prowadzenia ognia i otwiera go na komendę dowódcy. Pozostałe pododdziały prowadzą ogień do celów powietrznych w miarę osiągania gotowości lub zajmują miejsca w ukryciach.
– Po sygnale powiadamiającym o skażeniach żołnierze zajmują miejsca w ukryciach (wozach bojowych) i zakładają indywidualne środki ochrony. Zabiegi sanitarne i specjalne z zasady przeprowadza się poza rejonem rozmieszczenia pododdziałów.
– W wypadku użycia przez przeciwnika środków zapalających (powstania pożarów) wyprowadza się sprzęt bojowy (pojazdy) i stany osobowe z rejonów zagrożonych, pododdział dyżurny przystępuje do lokalizacji i gaszenia. W razie większych pożarów do gaszenia mogą być angażowane całe pododdziały.
– W razie zagrożenia (wykonania) ataku przez przeciwnika naziemnego pododdziały wychodzą na wyznaczoną rubież i przygotowują się do odparcia go. Ubezpieczenia wytrwale utrzymują zajmowane pozycje i zabezpieczają rozwinięcie oraz wejście do walki sił głównych.
– Z chwilą opuszczenia rejonu rozmieszczenia przez pododdziały, ubezpieczenia bezpośrednie kończą wykonywanie zadań bezpośrednio przed wyprowadzeniem pododdziału. Ubezpieczenia postoju likwiduje się po opuszczeniu rejonu przez wszystkie pododdziały.

OD SAMEGO CZYTANIA TYCH TECHNIK SIĘ NIE NAUCZYSZ !
DOTYCZY TO WSZYSTKICH TECHNIK I TAKTYK OPISYWANYCH W DZIALE SZKOLENIOWYM. !

Samo przeczytanie nie wystarczy, co więcej daje złudne poczucie bezpieczeństwa i może być tragiczne w skutkach jeżeli coś się stanie. Zanim zaczniesz samodzielnie działać koniecznie trzeba przećwiczyć używanie tych technik. W czasie działań liczy się każda sekunda, a twoja reakcja musi być błyskawiczna.
Nie będzie czasu na zastanawianie się….”hmm co Oni tam w tym dziale szkoleniowym pisali ???”
Zawodowi Operatorzy oraz zawodowi żołnierze bezustannie ćwiczą mimo iż znają schematy działań i różnorodne techniki.. i są zawodowcami..
– więc strzelcy nie powinni się uważać za kogoś lepszego – kto poznał je wszystkie bo poczytał o nich a i być może raz je poćwiczył..