Coraz częstsze działania w terenie zurbanizowanych, przyjęta taktyka zakładająca działania małych świetnie wyszkolonych i uzbrojonych grup dokonujących precyzyjnych ataków na bazy, budynki., rozwój przestępczości zorganizowanej i zetknięcie się policji z ciężko uzbrojonymi, gotowymi na wszystko, biorącymi zakładników przestępcami doprowadziło wśród wojskowych i policyjnych jednostek specjalnych do rozwoju taktyki określanej w USA mianem CQB.

CQB

CQB to skrót od Close Quarter Battle czyli Walka na małych odległościach i obejmuje metody i taktykę walki w budynkach, na ulicy, w ciasnych alejkach i innych miejscach gdzie widoczność i mobilność są ograniczone.

Zarówno CQB jak i MOUT (Military Operations in Urban Terrain ) związane są z działaniami w terenie zabudowanym, jednak MOUT określa głównie działania w skali makro ( zarządzanie większymi oddziałami, wykorzystanie opancerzonych pojazdów itd.) o tyle CQB obejmuje działania w skali mikro, i odpowiada na pytanie jak mała grupa lub oddział piechoty powinien walczyć w terenie zabudowanym, w pomieszczeniach tak by osiągnąć zadany cel przy minimalnych stratach.

Taktyka i szkolenie CQB obejmuje takie zagadnienia jak:

• broń i amunicja najbardziej odpowiednie dla tego typu działań
• specjalistyczne oporządzenie takie jak kamizelki kuloodporne i urządzenia noktowizyjne
• materiały wybuchowe
• procedury nawiązywania walki, zabezpieczania sektorów, czyszczenia pomieszczeń itd.
• poruszanie się w sekcji
• taktyka

Zazwyczaj tylko elitarne oddziały wojskowe – siły specjalne i specjalistyczne jednostki policji są szkolone w CQB. Należy również nadmienić, że wojskowa taktyka CQB zasadniczo różni się od odpowiednika policyjnego, głównie z powodu tego że wojsko zazwyczaj działa w ugrupowaniu przeciwnika, natomiast policja działa na swoim terenie. Armie często działające w terenie zabudowanym również mogą ćwiczyć elementy taktyki CQB. Spośród taktyk CQB możemy więc wyróżnić 3 jej rodzaje wynikające z przeznaczenia dla 3 różnych rodzajów jednostek:

1. Policyjne jednostki antyterrorystyczne ( np. S.W.A.T. , S.P.A.T )
2. Wojskowe jednostki specjalne ( NAVY SEALS, Delta Force, GROM )
3. Wojskowe Elitarne oddziały piechoty i aeromobilne ( Rangers, Green berets)

Działanie w mieście, w uliczkach, alejkach, podziemiach i pomieszczeniach coraz częściej stają się nie tylko polem działania policyjnych oddziałów antyterrorystycznych ale i wojskowych jednostek specjalnych a nawet regularnych oddziałów wojskowych. Prowadzone od wielu lat studia nad tym zjawiskiem dowiodły, iż walka w warunkach miejskich wymaga nie tylko specyficznej taktyki i wyszkolenia ale w równym stopniu specjalistycznego ekwipunku i broni. Opisując ów specjalistyczny sprzęt i ekwipunek idealnym przykładem będą oczywiście policyjne jednostki antyterrorystyczne takie jak S.W.A.T , które już z założenia przeznaczone są niemal wyłącznie do działań typu CQB- Close Quarter Battle. Nie należy jednak zapominać o jednostkach wojskowych, takich jak amerykańska Delta czy polski Grom. One również z racji częstego operowania w budynkach opracowały własne wyposażenie dostosowane do warunków wojennych. Warto jednak zaznaczyć że taktyki wojskowe i policyjne coraz bardziej się do siebie zbliżają i to nie tylko ze względu na teren działania. Dziś policjant jednostki antyterrorystycznej może równie dobrze napotkać przeciwnika uzbrojonego w wojskową broń wobec którego będzie musiał zastosować wojskowe metody, tak jak i żołnierz w szturmowanym budynku może napotkać nieuzbrojonego cywila.