Przy prowadzeniu wojny o charakterze ru­chowym należy pewne punkty zabezpieczyć przed ewentualnym rajdem nieprzyjaciela. Będą to miejsca postoju — źródła wy­żywienia i zaopatrzenia oddziałów oraz stacje kolejowe.

Punkt taki winien przedstawiać mały obóz warowny, oto­czony ciągłą linią przeszkód o promieniu zależnym od rozporzą­dzanego garnizonu (przeważnie około 1 kompanii).

Pojęcie o obronie stacji kolejowych daje rys. 232.

OBRONA MOSTÓW KOLEJOWYCH I TUNELI.

Przede wszystkim konieczny jest tu zamknięty obwód sieci drutów kolczastych. Obronę ogniową prowadzi się z rowów strze­leckich i bunkrów (rys. 233)
O ile jest obawa artyleryjskiego ognia, wówczas obwód rowów strzeleckich oddala się od mostu dla jego bezpieczeństwa (rys. 234).

obrona tunelu

Przy obronie tuneli zakładamy pozycje dla placówek u jedne­go lub obu wejść, zależnie od tego czy tunel jest krótszy, czy dłuższy (rys. 235 i 236).

OD SAMEGO CZYTANIA TYCH TECHNIK SIĘ NIE NAUCZYSZ !
DOTYCZY TO WSZYSTKICH TECHNIK I TAKTYK OPISYWANYCH W DZIALE SZKOLENIOWYM. !

Samo przeczytanie nie wystarczy, co więcej daje złudne poczucie bezpieczeństwa i może być tragiczne w skutkach jeżeli coś się stanie. Zanim zaczniesz samodzielnie działać koniecznie trzeba przećwiczyć używanie tych technik. W czasie działań liczy się każda sekunda, a twoja reakcja musi być błyskawiczna.
Nie będzie czasu na zastanawianie się….”hmm co Oni tam w tym dziale szkoleniowym pisali ???”
Zawodowi Operatorzy oraz zawodowi żołnierze bezustannie ćwiczą mimo iż znają schematy działań i różnorodne techniki.. i są zawodowcami..
– więc strzelcy nie powinni się uważać za kogoś lepszego – kto poznał je wszystkie bo poczytał o nich a i być może raz je poćwiczył..