Poniżej podano podstawowe zasady które umożliwiają przeżycie na terenie przeciwnika oraz podczas schwytania.

• Jesteś żołnierzem, który może prowadzić działania w różnych warunkach terenowych i klimatycznych poza granicami kraju. Gdziekolwiek się udasz, masz ze sobą odpowiednie wyposażenie i wsparcie swojej jednostki.
• Możesz jednak znaleźć się sam w odległym miejscu- być może na terytorium przeciwnika – bez osobistego wyposażenia lub z niewielką jego częścią.

SERE – jest akronimem określającym rodzaj specjalistycznego treningu wojskowego. W USA
Oznacza on
Survival – przetrwanie
Evasion – unikanie
Resistance – opór
Escape – ucieczka

S.E.R.E. – DOSTARCZA WIEDZY I OPISUJE PODSTAWOWE TECHNIKI, KTÓRE UMOŻLIWIĄ Cl PRZEŻYCIE, GDYBYŚ ZNALAZŁ SIĘ W TAKIM POŁOŻENIU.

STOSUJ OGÓLNE ZASADY PRZETRWANIA:

Survival – Przetrwanie
• zadbaj o schronienie i ukrycie;
• zdobądź i uzdatnij wodę;
• maskuj używanie otwartego ognia;
• zdobądź i przyrządź pożywienie;
• wykorzystaj znajomość udzielania pierwszej pomocy medycznej;
• zawsze miej w gotowości środki sygnałowe.
Zawsze kieruj się zasadami:
• oceń sytuację, oceń swoje otoczenie;
• ustal swoje położenie;
• sprawdź jakie masz wyposażenie;
• ocen swoją kondycję fizyczną i psychiczną;
• przezwycięż swoje lęki, nie panikuj;
• ceń swoje życie;
• nie podejmuj decyzji w pośpiechu, przemyśl ją;
• korzystaj ze swojej wiedzy i doświadczenia, ale ucz się podstawowych umiejętności;
• improwizuj, wtop się w otaczające cię środowisko;
• zachowuj się jak tubylec.

Evasion – Unikanie
Cierpliwość:
• unikaj otwartych przestrzeni;
• wykorzystuj pełne maskowanie (kamuflaż);
• nie rozpalaj ognia bez potrzeby
Prowadź nieustanną obserwację:
• skrzyżowań, zbiorników wodnych, punktów kontaktowych;
• terenu do pokonania;
• aktywności przeciwnika.
Czynniki zapewniające powodzenie:
• przygotowanie kondycyjne, psychiczne;
• znajomość sprzętu;
• znajomość terenu i jego wykorzystania;
Zachowaj zdrowy rozsądek!
• postępuj zgodnie z przygotowanym wcześniej planem unikania;
• próbuj przewidywać działania przeciwnika;
• pamiętaj, ruchomy cel jest łatwiejszy do zauważenia
Zawsze miej plan zapasowy!
Bądź zawsze czujny i gotowy!
Miej motywację!
• Masz rodzinę;
• Myśl pozytywnie;
• Unikanie jest możliwe

Resistance – Przeciwdziałanie Wykorzystaniu
Skup się na przeżyciu!
• opanuj stres, staraj się zachować spokój;
• wykonuj polecenia porywaczy;
• nie odzywaj się, jeśli nie musisz, nawet jeśli jesteś ranny;
• nie prowokuj porywaczy;
• unikaj gestykulacji, nie rób niczego bez pozwolenia porywaczy.
Pozostań czujny!
• postaraj się nabrać sił, odpoczywaj;
• boisz się – to nic złego;
• nie kieruj gróźb czy ostrzeżeń pod adresem porywaczy.
Myśl pozytywnie!
• pamiętaj, że koledzy i przełożeni działają na rzecz twojego uwolnienia:
• nie omawiaj z kolegami spraw służbowych;
• nie poniżaj się;
• nigdy nie odmawiaj jedzenia ani picia.

Escape – Ucieczka
• Dyskretnie obserwuj otoczenie i codzienne zachowania porywaczy – staraj się jak najwięcej zapamiętać;
• Planowanie ucieczki powinno zacząć się już na początku uwięzienia;
• Nie uciekaj, jeżeli nie musisz. Jeżeli oceniasz, że masz szansę na zakończoną powodzeniem ucieczkę – zrób to;
• Decyzja o ucieczce powinna być oparta na dokładnym rozważeniu związanych z nią okoliczności włącznie z oceną obecnych warunków przetrzymywania, możliwości sukcesu, ryzyka przemocy podczas próby ucieczki oraz możliwości represji na pozostałych przetrzymywanych lub na sobie, jeśli zostanie się ponownie schwytanym.

Postępowanie w niewoli

W trakcie pełnienia zadań poza granicami kraju możesz się znaleźć w sytuacji izolacji i niewoli. Ważne jest abyś był na to psychicznie i fizycznie przygotowany. Cokolwiek by się stało pamiętaj zawsze o dwóch rzeczach:
1) Jesteś żołnierzem – profesjonalistą i od twego zachowania w dużej mierze zależy rozwój sytuacji;
2) Kiedy poczujesz się osamotniony pamiętaj, że izolacja fizyczna nie oznacza, że o tobie zapomniano.
W tym samym czasie bardzo wielu ludzi myśli i pracuje nad sposobem twojego uwolnienia.
Nie jesteś sam!
Prawdopodobieństwo sukcesu przetrwania w sytuacji zakładnika wzrasta gdy:
• „Poukładasz” przed wyjściem na zadanie, wyjazdem na misję, sprawy rodzinne w kraju,
• Przygotujesz rodzinę na możliwość wystąpienia takiej sytuacji
• Przejdziesz odpowiednie szkolenie przygotowawcze
• W trakcie porwania dysponujesz odpowiednią ilością niezbędnych dla ciebie leków
• Jesteś w stanie wytłumaczyć się porywaczom ze wszystkiego, co posiadasz przy sobie (żadnych dokumentów czy przedmiotów osobistych, poza odpowiednimi dokumentami wojskowymi!)
• Każda sytuacja zakładnicza jest inna, ale te techniki pozwolą przyswoić pewne generalne zasady zachowania, które mogą uratować ci życie i pomóc w przetrwaniu.

Faza pierwsza – Porwanie
• Pamiętaj: Najbliższe 15-45 minut są najbardziej niebezpieczne dla życia twojego i osób ci towarzyszących!
Skup się na przeżyciu!
• Opanuj stres, staraj się zachować spokój,
• Wykonuj polecenia porywaczy,
• Nie odzywaj się, jeśli nie musisz, nawet jeśli jesteś ranny
• Nie próbuj szeptać, bądź w inny werbalny sposób komunikować się z kolegami
• Nie próbuj niczego sugerować porywaczom
• Unikaj gestykulacji, nie rób niczego bez pozwolenia porywaczy
• Nie prowokuj porywaczy kłótnią czy podniesionym głosem – oni też działają w stresie!
• Postaraj się zachować dokumenty i ubranie, ale nie za wszelką cenę

Faza druga – Transport
• Pamiętaj: Przeżyłeś najgorsze. Jeśli jesteś transportowany to z pewnością w jakimś celu. Niebezpieczeństwo jednak nie minęło.
Pozostań czujny!
• W miarę możliwości postaraj się nabrać sił, odpoczywaj,
• Napięcie nieco opadło. Boisz się-to nic złego, zaakceptuj swój strach, pomoże ci przetrwać,
• Jeśli jesteś ranny teraz możesz to zasygnalizować – nie oczekuj zbyt wiele,
• W miarę możliwości okazuj swoje człowieczeństwo i nawiązuj nici porozumienia prostymi gestami

Faza trzecia – Niewola
• Pamiętaj: Jeśli dotąd przeżyłeś to oznacza, że jesteś porywaczom potrzebny. Czas działa na twoją korzyść. Bądź ostrożny. Twój los zależy także od ciebie samego. Przede wszystkim nie „wychylaj się”! Przygotuj się na bicie, tortury i próby manipulacji.
• Nigdy nie płacz ani nie błagaj o litość,
• Nie rozpaczaj, twoja sytuacja w ostateczności może być w zasadzie tylko lepsza,
• W stosunkach z porywaczami staraj się współpracować, ale nie bądź służalczy,
• Udawaj posłuszeństwo i szacunek dla porywaczy. Pamiętaj to jest gra na przetrwanie.
• Nigdy nie kieruj gróźb czy ostrzeżeń pod adresem porywaczy
• W trakcie rozmowy patrz porywaczom w oczy, ale unikaj agresji
• Staraj się budować nić porozumienia z nimi, w rozmowie poruszaj tematy neutralne – rodzina, dzieci, itd.)
• Postaraj się zachować w dobrej formie fizycznej i psychicznej,
• Nie odrzucaj jedzenia ani picia -jedz nawet, gdy nie jesteś głodny, bo może to być ostatni twój posiłek
• Zaakceptuj izolację jako stan przejściowy
Myśl pozytywnie!
• Pamiętaj, że koledzy i przełożeni działają na rzecz twojego uwolnienia
• Dyskretnie obserwuj codzienne zachowania porywaczy
• Nie podejmuj prób ucieczki, jeśli nie jesteś pewien sukcesu
• Nie omawiaj z kolegami spraw służbowych
• W trakcie przesłuchań stosuj ogólniki, kieruj rozmowę na sprawy działalności humanitarnej, staraj się nie podpisywać niczego, ani nie brać udziału w nagraniach. Pamiętaj, że informacje, których udzielasz mogą być weryfikowane. Na pewno będziesz poddany manipulacji i próbom „prania mózgu”.
• Wspieraj się myślą, że wielu ludzi pracuje nad twoim uwolnieniem. To samo przekonanie wpajaj kolegom, wspieraj ich w trudnych chwilach!

Faza czwarta – Uwolnienie
• Pamiętaj: Jeśli nie uciekłeś porywaczom wolność odzyskasz na jeden z dwóch sposobów: sukcesu negocjacyjnego albo akcji bezpośredniej sił specjalnych. Ważne żebyś był na ten moment przygotowany!
• Ataku komandosów spodziewaj się zawsze i wszędzie
• Zawsze miej przygotowane schronienie na wypadek ataku wojsk własnych lub przypadkowych niebezpiecznych innych działań,
• Zaskoczony akcją połóż się na ziemi twarzą do ziemi z rękoma splecionymi na karku i szeroko rozwartymi nogami
• Nie podejmuj prób wsparcia akcji komandosów walką- mają oni do tego wystarczające siły i środki
• Przedstaw się komandosom, ale nie oponuj w razie prób skrępowania. Zachowuj się podobnie jak w czasie porwania. Sytuacja wkrótce się wyjaśni.

OD SAMEGO CZYTANIA TYCH TECHNIK SIĘ NIE NAUCZYSZ !
DOTYCZY TO WSZYSTKICH TECHNIK I TAKTYK OPISYWANYCH W DZIALE SZKOLENIOWYM. !

Samo przeczytanie nie wystarczy, co więcej daje złudne poczucie bezpieczeństwa i może być tragiczne w skutkach jeżeli coś się stanie. Zanim zaczniesz samodzielnie działać koniecznie trzeba przećwiczyć używanie tych technik. W czasie działań liczy się każda sekunda, a twoja reakcja musi być błyskawiczna.
Nie będzie czasu na zastanawianie się….”hmm co Oni tam w tym dziale szkoleniowym pisali ???”
Zawodowi Operatorzy oraz zawodowi żołnierze bezustannie ćwiczą mimo iż znają schematy działań i różnorodne techniki.. i są zawodowcami..
– więc strzelcy nie powinni się uważać za kogoś lepszego – kto poznał je wszystkie bo poczytał o nich a i być może raz je poćwiczył..