Realizuje się w celu stworzenia warunków koniecznych do skutecznego prowadzenia działań bojowych przez pododdziały oraz osiągnięcia przez nie powodzenia w walce, zwiększenia efektywności obrony wojsk przed środkami rażenia przeciwnika i utrudnienia jego wojskom działania w terenie.

Do zasadniczych zadań zabezpieczenia inżynieryjnego zalicza się:
1) rozpoznanie inżynieryjne przeciwnika i terenu;
2) rozbudowa fortyfikacyjna terenu (rejonów, rubieży, punktów i stanowisk);
3) budowa zapór inżynieryjnych i wykonanie niszczeń;
4) przygotowanie i utrzymanie dróg (osłona techniczna dróg);
5) wykonanie przejść (torowanie) w zaporach, przez przeszkody naturalne i rejony zniszczeń oraz rozminowanie terenu i obiektów;
6) urządzenie i utrzymanie przepraw;
7) wydobywanie i oczyszczanie wody;
8) wykonywanie przedsięwzięć inżynieryjnych w ramach maskowania wojsk i obiektów.

Do realizacji powyższych zadań zabezpieczenia inżynieryjnego pododdziały rodzajów wojsk i służb powinny przystąpić natychmiast po zajęciu rejonów działań (a niektóre z wyprzedzeniem, np. rozpoznanie inżynieryjne rejonów rozmieszczenia, przygotowanie dróg itp.) i wykonywać je z zachowaniem stałej gotowości bojowej do działań. W czasie wykonywania tych zadań zarówno w styczności, jak i bez styczności z przeciwnikiem, należy ciągle przestrzegać zasad maskowania prac oraz wykonywanych obiektów, rejonów obrony (punktów oporu).

Za realizację zadań zabezpieczenia inżynieryjnego odpowiadają dowódcy przygotowujący i prowadzący działania taktyczne.

Do rozwiązywania problemów inżynieryjnych mogą wykorzystywać oficerów wojsk inżynieryjnych skierowanych do pododdziałów w celu prowadzenia doradztwa inżynieryjnego wykonywanych zadań (przedsięwzięć, prac, lub czynności inżynieryjnych).

Rozpoznanie inżynieryjne przeciwnika i terenu jest elementem systemu rozpoznania taktycznego pododdziału.
Prowadzi się je w celu dostarczenia danych ułatwiających wykorzystanie terenu oraz przyjęcie odpowiedniego sposobu prowadzenia działań inżynieryjnych.
Środowiskiem realizacji wszystkich zadań zabezpieczenia inżynieryjnego jest teren zarówno po stronie własnej, jak i przeciwnika, w którym szczególną uwagę należy zwrócić na działalność inżynieryjną.
Źródłem wiadomości inżynieryjnych mogą być: przełożony, sąsiedzi, meldunki od podwładnych oraz pododdziałów prowadzących rozpoznanie.

Na szczeblu pododdziału rozpoznanie inżynieryjne jest prowadzone przez ogólnowojskowe elementy rozpoznania oraz elementy rozpoznawcze i ubezpieczenia innych rodzajów wojsk, a w tym przydzielone pododdziały wojsk inżynieryjnych.

Rozpoznanie inżynieryjne przeciwnika i terenu w pododdziale polega na zdobywaniu, opracowywaniu oraz przekazywaniu zainteresowanym odbiorcom wiadomości (informacji) inżynieryjnych, a jego celem może być:
– ustalenie składu i wyposażenia oraz możliwości działania wojsk inżynieryjnych przeciwnika;
– określenie stopnia gotowości przeciwnika do prowadzenia działań bojowych na podstawie oceny wykonywanych przez niego prac inżynieryjnych;
– analiza i ocena terenu oraz określenie jego wpływu na prowadzenie działań bojowych przez wojska własne i przeciwnika;
– określenie stanu technicznego urządzeń i obiektów planowanych do wykorzystania przez pododdziały w czasie prowadzenia działań bojowych;
– rozpoznanie pod względem inżynieryjnym rejonów zniszczeń;
– ustalenie warunków i możliwości wykonania przedsięwzięć (zadań prac i czynności) inżynieryjnych.

Zasadniczy wysiłek rozpoznania inżynieryjnego skupia się w głównych rejonach planowanego działania wojsk własnych.

Do głównych wymagań stawianych rozpoznaniu inżynieryjnemu zalicza się: celowość, ciągłość, aktywność, terminowość i wiarygodność.

Organizacja rozpoznania inżynieryjnego na szczeblu pododdziału obejmuje:
– określenie zadań rozpoznania oraz sił i środków do ich realizacji;
– planowanie i organizowanie wykonania tych zadań;
– organizację łączności i współdziałania elementów rozpoznania ogólnowojskowego i inżynieryjnego – zgodnie z wytycznymi przełożonego w tym zakresie;
– zbieranie i opracowywanie wyników z rozpoznania oraz przekazywanie ich w odpowiednim czasie;
– kontrolę wykonania przekazanych zadań.

Na podstawie wykonywanych przez przeciwnika prac inżynieryjnych można z dużym prawdopodobieństwem ustalić stopień przygotowania jego pododdziałów do prowadzenia określonego rodzaju działań bojowych.

Do zadań tych można zaliczyć: prowadzenie rozpoznania inżynieryjnego, wykonywanie przejść w zaporach inżynieryjnych, przygotowanie i utrzymanie dróg, fortyfikacyjną rozbudowę obrony, przygotowanie systemu zapór i niszczeń oraz urządzanie i utrzymanie przepraw.

Zadania te będą wykonywane przed przednim skrajem i w głębi obrony przeciwnika.

Informacje o wykonywaniu zadań mogą zdobywać praktycznie wszystkie elementy rozpoznania przez prowadzenie :

– rozpoznania technicznego (bezpośredniego);
– obserwację;
– wypady;
– rozpoznania patrolowego;
– zasadzek;
– podsłuchu;
– wykorzystanie znalezionych i zdobytych dokumentów.

Do prowadzenia rozpoznania inżynieryjnego używa się następującego sprzętu i wyposażenia:
– przyrządów obserwacyjno-celowniczych i optyczno-pomiarowych (lornetka, peryskop, noktowizor);
– map topograficznych sektorów obserwacji (szkic, plan obserwacji);
– dzienników obserwacji (podsłuchiwania);
– technicznych środków łączności.

Dodatkowe wyposażenie może stanowić:
– sprzęt do rozpoznania skażeń promieniotwórczych i chemicznych.

Dogodnymi miejscami do rozmieszczania obserwatorów (posterunków obserwacyjnych) mogą być:
– zbocza wzgórz zwrócone do przeciwnika;
– wyniosłości terenu leżące w odległości 200-300 m przed skrajem lasów, zagajników, sadów lub zarośli;
– strychy, górne piętra domów, kominy fabryczne, wieże kościelne;
– rowy strzeleckie zapewniające wgląd w teren przeciwnika.